Linköping University

_Czy jesteś ciekawy, jak to jest studiować na LiU? Dołącz do nas na rozmowę o tym, jak to jest żyć i studiować na naszych kampusach w Szwecji. Oferujemy darmowe webinaria i nagrania dla przyszłych i przyjętych studentów przez cały rok. Odwiedź naszą _ _Stronę spotkań online _ _. _

O Uniwersytecie w Linköping

Uniwersytet w Linköping nigdy nie spoczywa na laurach.

W bliskiej współpracy z światem biznesu i społeczeństwem, Uniwersytet w Linköping (LiU) prowadzi światowej klasy, przekraczające granice badania w dziedzinach takich jak nauka o materiałach, IT i słuch. W tym samym duchu uniwersytet oferuje wiele innowacyjnych programów edukacyjnych, z których wiele ma wyraźny fokus zawodowy, prowadzący do kwalifikacji jako na przykład lekarze, nauczyciele, ekonomiści i inżynierowie.

Uniwersytet ma 32 000 studentów i 4 000 pracowników na czterech kampusach. Razem szukamy odpowiedzi na złożone pytania, które stoją przed nami dzisiaj. Nasi studenci są jednymi z najbardziej pożądanych na rynku pracy, a międzynarodowe rankingi konsekwentnie plasują LiU jako wiodący uniwersytet globalny.

LiU uzyskał status uniwersytetu w 1975 roku, a innowacja jest naszą jedyną tradycją.

Historia Uniwersytetu w Linköping

W 1975 roku w Linköping powstał szósty uniwersytet Szwecji. Od tego czasu Uniwersytet w Linköping (LiU) znacznie się rozrósł, rozszerzając się na Norrköping i Sztokholm.

Linköping był ważnym centrum nauki od czasów średniowiecznych, kiedy Katedra w Linköping oferowała szkołę z rozległymi międzynarodowymi kontaktami i własną salą studencką w Paryżu. W 1627 roku Katedra stała się trzecią szkołą średnią w Szwecji, a w 1843 roku rozpoczęła działalność szkoła dla nauczycieli szkół podstawowych. W Norrköping w 1902 roku powstał Instytut Fröbela – pierwsza w Szwecji szkoła kształcąca nauczycieli przedszkoli.

Od szkoły wyższej do uniwersytetu

To, co później stało się Uniwersytetem w Linköping, zaczęło się kształtować w połowie lat 60. XX wieku. Szkolnictwo wyższe w Szwecji się rozwijało, a w 1965 roku Szwedzki Parlament postanowił utworzyć filię Uniwersytetu Sztokholmskiego, razem z wyższą szkołą inżynieryjną i medyczną, w Linköping.

Jesienią 1967 roku filia Uniwersytetu Sztokholmskiego przeniosła się do pomieszczeń w centralnym Linköping. Tam pierwsi studenci mogli uczęszczać na kursy z zakresu nauk humanistycznych, nauk społecznych i nauk przyrodniczych. Dwa lata później rozpoczęły działalność jednostki zajmujące się inżynierią i medycyną.

W 1970 roku edukacja i badania zaczęły przenosić się do nowo wybudowanego Kampusu Valla, w niedalekiej odległości od centrum miasta. Budynki A i B były pierwszymi, które zostały ukończone. W tym samym roku różne części połączono, tworząc Wyższą Szkołę w Linköping, w tym wydziały inżynierii, medycyny oraz sztuk i nauk.

Nowa szkoła wyższa była pierwszą w Szwecji, która oferowała programy studiów w zakresie Inżynierii Przemysłowej i Zarządzania oraz Fizyki Stosowanej i Inżynierii Elektrycznej, które rozpoczęły się w 1969 roku. Kilka lat później, w 1975 roku, Uniwersytet w Linköping uruchomił pierwszy w Szwecji program z zakresu Informatyki i Inżynierii.

Rok 1975 był również rokiem, w którym Wyższa Szkoła w Linköping stała się Uniwersytetem w Linköping, szóstym uniwersytetem w Szwecji. Zgodnie z reformą systemu szkolnictwa wyższego w Szwecji z 1977 roku, kształcenie nauczycieli również zostało przeniesione do Uniwersytetu w Linköping.

Badania interdyscyplinarne i uczenie się oparte na problemach

Uniwersytet w Linköping zawsze pracował nad innowacjami w edukacji i badaniach. W 1980 roku nowo utworzony Wydział Badań Tematycznych przyjął podejście, które było nowe w Szwecji. Badania były organizowane w interdyscyplinarnych tematach, takich jak Technologia i Zmiany Społeczne czy Badania nad Wodą i Środowiskiem. Naukowcy pracowali ponad granicami, aby rozwiązywać złożone problemy. LiU był również pierwszym w Szwecji, który wprowadził szkoły badawcze dla różnych tematów. Model ten później rozprzestrzenił się na inne części uniwersytetu i stał się sukcesem krajowym.

Nowy Wydział Nauk o Zdrowiu (Hälsouniversitetet), utworzony w 1986 roku, połączył edukację finansowaną przez rząd i region. Wprowadził radykalnie zmienioną metodologię, będąc pierwszym w Szwecji, który stosował uczenie się oparte na problemach (PBL). Później LiU stał się pierwszym uniwersytetem na świecie, który pozwolił studentom z różnych programów nauk o zdrowiu leczyć rzeczywistych pacjentów na oddziale szkoleniowym zarządzanym przez studentów.

Ekspansja do Norrköping – i Sztokholmu

Znaczącym kamieniem milowym w historii Uniwersytetu było otwarcie Kampusu Norrköping w 1997 roku. Niektóre programy wcześniej działały z Norrköping, ale liczba studentów teraz drastycznie wzrosła w związku z rządowymi wysiłkami na rzecz rozszerzenia szkolnictwa wyższego. Historyczne fabryki w byłej dzielnicy przemysłowej znów wypełniły się życiem, gdyż wypełniły się salami wykładowymi, laboratoriami, kawiarniami, biblioteką i oczywiście studentami.

Uniwersytet w Linköping rozszerzył się również na Sztokholm, gdy renomowana Szkoła Meblarska Carla Malmstena poszukiwała partnera współpracy z sektora akademickiego. Programy projektowania mebli i rzemiosła Malmstenów stały się częścią LiU w 2000 roku. Po prawie 60 latach w Södermalm w centralnym Sztokholmie, Malmstenowie przenieśli się do nowych pomieszczeń na wyspie Lidingö jesienią 2009 roku. LiU zyskał swój czwarty kampus.

Buro Millennial / Pexels

LiU w liczbach

Kilka ważnych liczb dotyczących Uniwersytetu w Linköping.

Edukacja

• 32 000 studentów (ekwiwalent pełnoetatowy 17 907)
• 21 400 na Kampusie Valla
• 5 500 na Kampusie Norrköping
• 3 900 na Kampusie Szpitala Uniwersyteckiego (US)
• 2 100 studentów zdalnych i studentów w innych lokalizacjach, w tym na Kampusie Lidingö

(Niektórzy studenci uczęszczają na kursy na więcej niż jednym kampusie.)

• 120 programów studiów, z czego 27 to programy międzynarodowe w języku angielskim
• 550 kursów przedmiotowych
• Umowy wymiany z 400 uniwersytetami w 50 krajach
• 2 400 studentów międzynarodowych
• 2 200 stopni pierwszego stopnia
• 2 700 stopni drugiego stopnia

Badania i kształcenie naukowe

• 300 profesorów
• 1 200 doktorantów
• 40 stopni licencjackich
• 140 stopni doktorskich

Personel

• 4 000 pracowników (ekwiwalent pełnoetatowy 3 156)