Program Magisterski w Zakresie Planowania i Projektowania Zrównoważonego Krajobrazu

Program Conwaya to żywa mieszanka wykładów, praktycznych zajęć w studiu, prezentacji studentów i gości, pracy w terenie, wizyt w lokalizacjach oraz nieformalnych dyskusji w wspólnej kuchni.

Szkicowanie w terenie

Studenci uczą się od wykładowców, od siebie nawzajem, od gości oraz z własnych eksploracji miejsc projektów i społeczności, w których te projekty są osadzone. Środowisko jest osobiste, współprace i rygorystyczne — nauka jest napędzana przez zmotywowanych studentów pracujących dla rzeczywistych społeczności w celu rozwiązania rzeczywistych i pilnych problemów.

Program Conwaya oparty jest na tych rzeczywistych projektach dla rzeczywistych klientów. Projekty poruszają kwestie, pytania i wyzwania — od technicznych pytań dotyczących inżynierii lokalizacji, po kwestie etyczne związane z zaangażowaniem społeczności lub mądrym wykorzystaniem zasobów, aż po praktyczne pytania dotyczące tego, jak odporność może być wbudowana w systemy w obliczu niepewnych przyszłości — które napędzają zajęcia, dyskusje oraz pracę w terenie i studiu, które składają się na resztę w pełni zintegrowanego, multidyscyplinarnego programu. Zadania klasowe — graficzne, techniczne i pisemne — wspierają pracę nad projektami.

Walter Cudnohufsky nie był zadowolony z obecnego stanu rzeczy. W 1965 roku uzyskał tytuł magistra architektury krajobrazu na Uniwersytecie Harvarda, spędził osiemnaście miesięcy podróżując i uczył projektowania na dużym uniwersytecie. Był sfrustrowany tradycyjnym kształceniem w dziedzinie projektowania, które uważał za zbyt podzielone, sztywne i teoretyczne. Zbadał edukację projektową w swojej pracy magisterskiej i czytał o teorii edukacji progresywnej. Chciał spróbować nowego sposobu działania, z nauką praktyczną, bardziej przypominającą pracę w biurze projektowym. Uważał, że powinno to być oparte na studentach, a nie zorganizowane instytucjonalnie, i chciał, aby było to wspólne doświadczenie, które podkreślałoby pracę zespołową. Chciał założyć nową szkołę, która przewróciłaby edukację projektową do góry nogami. I to zrobił.

Chociaż nie przewidywał szkoły projektowej w wiejskim otoczeniu, z powodów ekonomicznych, Walt rozpoczął szkołę w swoim domu w Conway oraz w budynkach peryferyjnych – w cukrowni i przerobionej stodole. Zabezpieczył osobisty kredyt w wysokości 8000 dolarów na remonty i na utrzymanie szkoły w jej pierwszym roku. Budowa miała miejsce latem 1972 roku, w oczekiwaniu na pierwszą klasę – siedmiu mężczyzn i dwie kobiety, głównie z Massachusetts. Zajęcia odbywały się codziennie, czasami z pracownią również każdego dnia. Mogła odbyć się spontaniczna demonstracja budowy ściany z kamieni lub inne zaproszenia do "nauki przez działanie". Prace domowe zawsze były częścią dzielenia się, a wspólne posiłki i gry były częścią zabawy. Komunikacja zawsze była i nadal jest ważnym punktem szkoły. Wierzenie Walta było takie, że jeśli nie potrafisz wyjaśnić swoich pomysłów w piśmie i mowie, to nie kontrolujesz siebie ani tego, co robisz.

Don Walker, który okazał się być znaczącą siłą w ewolucji szkoły, przyszedł jako student w 1978 roku. Miał już dwa stopnie w architekturze krajobrazu oraz duże doświadczenie w nauczaniu i praktyce. On również był rozczarowany swoim doświadczeniem nauczycielskim i ciągłą presją na prowadzenie badań. Z dołączeniem Dona do kadry nastąpiła stopniowa zmiana w kierunku od nauczania tradycyjnej architektury krajobrazu do zachęcania do projektowania, które jest przyjazne dla środowiska. Coraz więcej kandydatów poszukiwało tego nowego sposobu patrzenia na projektowanie.