Magister Oceny Bezpieczeństwa Ksenobiotyków i Produktów Biotechnologicznych

Celem studiów magisterskich jest przedstawienie programu szkoleniowego w zakresie oceny ryzyka opartego na wspólnych europejskich i międzynarodowych kryteriach, łatwo przyswajalnych przez instytucje w całej Europie, koncentrując się na metodologii i procedurze oceny ryzyka.

Projekt koncentruje się na zrozumieniu profilu i wymagań szkoleniowych oceniających ryzyko, aby zaprojektować stopień obejmujący szereg dyscyplin w zakresie oceny ryzyka oraz dostarczający modelu do ustanowienia uznania oceniających ryzyko. W tym celu stopień magistra w zakresie "Oceny bezpieczeństwa ksenobiotyków i produktów biotechnologicznych" (SAXBi) został certyfikowany (jako pierwszy w Europie), zgodnie z normą UNI EN 16736 oraz regulaminem AICQ SICEV RG 06-1, które dobrze definiują kształcenie dla oceniających ryzyko. Stopień magistra "Ocena bezpieczeństwa ksenobiotyków i produktów biotechnologicznych (SAXBi)" jest równoważny drugiemu stopniowi wykształcenia wyższego, który odnosi się do drugiego cyklu w Ramach Kwalifikacji Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (EHEA), zaprojektowanego na mocy Porozumień Bolońskich (1999), które odnosi się do poziomu 7 Europejskiego Ram Kwalifikacji Unii Europejskiej. Stopień wymaga 120 punktów ECTS (Europejski System Transferu Punktów), a oczekiwane wyniki uczenia się będą spełniać te specyficzne dla drugiego opisu dublinskiego.

Uniwersytet w Mediolanie to publiczna uczelnia dydaktyczna i badawcza, która - z 8 wydziałami i 2 szkołami oraz kadrą dydaktyczną liczącą ponad 2000 profesorów - wyróżnia się szeroką gamą dziedzin dyscyplinarnych. Jako wiodąca instytucja w Włoszech i Europie w zakresie produktywności naukowej, Uniwersytet w Mediolanie jest największym uniwersytetem w regionie, z około 64 000 studentów; jest również ważnym zasobem dla kontekstu społeczno-ekonomicznego, którego jest częścią. Mediolan jest bowiem stolicą Lombardii, jednego z najbardziej dynamicznych i międzynarodowych regionów w Unii Europejskiej, liderem w krajowej gospodarce, który stoi na czołowej pozycji we Włoszech w zakresie inwestycji w badania i rozwój oraz zaangażowania w innowacje technologiczne.

Uniwersytet w Mediolanie posiada również niezwykłe dziedzictwo artystyczne i kulturowe, które obejmuje ważne budynki historyczne, zbiory dziedziczone i nabyte, archiwa, ogrody botaniczne oraz stary Obserwatorium Brera zlecone przez Marię Teresę Austriacką. Wydziały Uniwersytetu mieszczą się w ważnych budynkach historycznych w centrum Mediolanu oraz w nowoczesnych budynkach w obszarze znanym jako Città Studi (Miasto Studiów). Wśród pałaców, które mieszczą obiekty Uniwersytetu, znajduje się stara Ca' Granda (wielki dom) – monumentalny kompleks z XV wieku w sercu historycznego centrum miasta - XVIII-wieczny Palazzo Greppi zaprojektowany przez Giuseppe Piermariniego – który zbudował Teatr La Scala w Mediolanie – oraz XVII-wieczny Kolegium Sant’Alessandro zlecone przez rodzinę Arcimboldi. Zbiór książek, który jest jednym z najbogatszych w regionie, jest przechowywany w 47 bibliotekach, podczas gdy Centrum APICE gromadzi rzadkie i cenne zbiory książek oraz archiwa. Uniwersytet ma również Chór i własną Orkiestrę, które aktywnie przyczyniają się do życia kulturalnego miasta i otrzymują międzynarodowe uznanie coraz częściej.